روایت صمیمی مجتبی حیدری، گوینده رادیو تهران از روخوانی دبیرستان تا گویندگی حرفه‌ای
گویندگی، برای بسیاری صرفاً یك مهارت آموختنی نیست؛ نقطه آغازش جایی عمیق‌تر است، درون آدم‌ها. مجتبی حیدری، گوینده باسابقه رادیو تهران، از همین جنس است؛ صدایی كه در مسیر طبیعی رشد كرده، نه در قاب‌های كلیشه‌ای آموزش.
1404/05/11
|
09:55
به گزارش روابط عمومی معاونت صدا، مجتبی حیدری، در خانواده‌ای به دنیا آمد كه پدرش صدایی بم و شاخص داشت؛ میراثی كه شاید در ناخودآگاه فرزند ماند و سال‌ها بعد در قالب حرفه‌ای جدی شكوفا شد. حیدری از همان دوران دبیرستان، به روخوانی كتاب‌ها علاقه داشت. كلاسی كه صدای او را برای روخوانی انتخاب می‌كرد، گویی اولین استودیوی تمرینش بود.
ورود حیدری به حوزه رسانه، هم‌زمان با تحصیل در رشته علوم ارتباطات شكل گرفت. در كنار تحصیلات، كار خبری را در بیرون از صداوسیما تجربه كرد، اما دغدغه گویندگی همواره در ذهنش روشن ماند. در آزمون‌های مختلفی شركت كرد، هرچند بسیاری از آن‌ها را فرمالیته یافت. اما یك دوره آموزشی كلیدی نزد استاد محمدحسین سروش در جهاد دانشگاهی، نقطه عطفی شد تا صدای او پخته‌تر و اعتمادبه‌نفسش جدی‌تر شود.
ورود حرفه‌ای او به رادیو، از رادیو فرهنگ آغاز شد؛ ابتدا به‌عنوان كارشناس حوزه رسانه، اما دیری نپایید كه به اجرای برنامه نیز رسید. پس از آن، در رادیو تجارت، و نهایتاً در رادیو تهران از سال 1389 به فعالیت مشغول شد. او از سال 1392 به‌طور رسمی وارد پخش رادیو تهران شد و از سال 1396 نیز به بخش خبر رادیو پیوست.
مجتبی حیدری حالا در دو مسیر كاملاً متفاوت فعالیت می‌كند: اجرای رادیویی كه مبتنی بر بداهه‌گویی است، و گویندگی خبر كه وابسته به متن و دقت بالا. او معتقد است هر دو را به یك اندازه دوست دارد و هنوز برای یادگیری، راهی طولانی در پیش دارد.
صدای او، امروز بخشی از زندگی شنوندگان رادیو تهران است؛ صدایی از دل، برای دل.